သိုးေဆာင္း-ပဥၥလက္႐ြာ အပိုင္း ( ၁၂ ) - ဇာတ္သိမ္း [အခန္းဆက္ဝတၳဳ႐ွည္]
အခန္းဆက္ဝတၳဳ႐ွည္ သိုးေဆာင္း - ပဥၥလက္႐ြာ အပိုင္း ( ၁၂ ) - ဇာတ္သိမ္း * ( ၃၄ ) ''တူ . . . '' ပေလြသံေလးတစ္ခုက မထင္မရွား ထြက္ေပၚလာသည္။ ပထမတိုးတိုး . . . ၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ . . . ေနာက္ၿပီးေတာ့ . . . သြဲ႔သြဲ႔ဖြဲ႔ဖြဲ႔ တိုးထြက္လာေသာ ပေလြသံေလးသည္ကား ေျမျပင္မွ လြင့္တက္ကာ ေကာင္းကင္ ကို ထိုးခြဲလိုက္သည့္အလား . . . ။ ''ဒိန္း'' ကမၻာတုန္မတတ္ မိုးၿခိမ္းသံႀကီးတစ္ခု အျပင္းထန္ဆံုး ေပါက္ကြဲသြားသည္။ အီလစ္အပါအဝင္ မီးဒဏ္ခံေနရသူအေပါင္းမွာ ကား . . . အနီးကပ္ျမည္ ဟည္းလိုက္ေသာ မိုးၿခိမ္းသံႀကီးကို မၾကားလိုက္သလို။ သူတို႔စိတ္မွာ မယံုမရဲ . . . နားၾကားမ်ား လြဲလိုက္သလား။ ''ဒိန္း'' အျပင္းထန္ဆံုး ေနာက္တစ္ခ်က္။ မိုးနတ္မင္းႀကီး သိ သြားပါၿပီ။ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚလာေသာ ပေလြသံေလးမွာ မိုးနတ္မင္း ၏ အမိန္႔တစ္ခုကို ေတာင္းခံေပးေနသလို။ ရိုးစစ္မ်က္လံုးအိမ္၌ မ်က္ရည္ေတြ တစ္ေပါက္ခ်င္း စီးက်ေနသည္။ ပေလြမႈ တ္ရင္း ဝမ္းပမ္း တနည္း ငိုေၾကြးေနသည္။ သို႔ ေပမဲ့ မရပ္မနား ႀကိဳ း စားေနဆဲ။ ''တူ . . . တူ . . . '' မိုးသားတိမ္လိပ္ေတြ တမုဟုတ္ခ်င္း တက္လာသည္ကို ေတြ ႔လိုက္ရ၏ ။ မည္ းမည္ းေမွာ င္ေန ေသာ ေကာင္းကင္မွာ မိုးခိုးမိုးေငြ႔ေတြ အံုႏွင့္ က်င္းႏွင့္ လြင့္ပ်ံတက္လာပါၿပီ။ မိုးနတ္မင္းႀကီး သူတို႔ရြာ ေလးအား မ်က္ႏွာသာေပးလိုက္ ေခ်ၿပီ။ ''ဒိန္း'' တတိယေျမာက္ထြက္ေပၚလာေသာ မိုးၿခိမ္းအသံက်ယ္ႀကီးေနာက္မွာ ေတာ့ . . . ''ေဖာက္ . . . '' မိုးစက္ေလးတစ္ေပါက္က သူ႔လက္ေမာင္းကို လာမွန္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္စက္ . . . ''ေဖာက္ . . . ေဖာက္ . . . ေဖာက္ . . .'' မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္ စီးက်ေနသည့္ၾကားမွပင္ ရိုးစစ္ ျပံဳ း လိုက္မိေတာ့၏ ။ ရြာပါၿပီ၊ မိုးရြာပါၿပီ။ ေျခာက္ႏွစ္ တိတိ မိုးေခါင္ခဲ့ေသာ ကိုးေခ်ာင္းရြာမွာ ပထမဆံုးက်လာေသာ မိုးေပါက္တစ္စက္ ႏွင့္ အတူ က်ိန္စာျပယ္သြားခဲ့ၿပီ။ ဘုရားေပးလက္ေဆာင္ႏွစ္ ခုကို အခ်ိန္မီေပါင္းစပ္ႏိုင္မႈ ေၾကာင့္ မိုးေပါက္ေတြ က်လာခဲ့ၿပီ။ ''ဟာ . . . မိုးေပါက္ေတြ က်လာတယ္ေဟ့၊ မိုးေပါက္ေတြ က်လာတယ္'' ဝမ္းသာအားရထြက္ေပၚလာေသာ ရြာထဲမွအသံတစ္သံ။ ထို႔ေနာက္မွာ ေတာ့ . . . ''ေဟး . . . မိုးရြာၿပီ၊ ငါတို႔ရြာ မိုးျပန္ရြာၿပီ'' တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်လာေသာ မိုးစက္ေတြ က ပထမ နည္းနည္း ၊ ၿပီးေတာ့ ဖြဲဖြဲ . . . ေနာက္ဆံုးမွာ ေတာ့ သည္းသည္းမည္ းမည္ း ရြာခ်လိုက္ေသာ မိုးပြဲႀကီးတစ္ခုအ ျဖစ္ . . . ။ ''ေဝါ . . . ေဝါ . . . ၿခိမ္း . . . ဒလိန္း . . . '' ပေလြသံေလး ကေတာ့ ယခုထက္တိုင္ ပ်ံ႕လြင့္ေနဆဲ။ * ေတာေတာင္ေျမျပင္ ေသာက္ငင္ၿပီးေသာ ္ သဲေခ်ာင္ေဘာင္ဘင္ သြင္သြင္စီးလတၱံ႔။ * ( ၃၅ ) ဖိုးလက္ျဖဴ ေသဆံုးခါနီး အခ်ိန္၌ က်ိန္စာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ယကၡကို ကတ္ျပားခုႏွစ္ ခ်ပ္ ေပးသြား ခဲ့ပါသည္။ ထိုအထဲမွ ႏွစ္ ခ်ပ္အား ေရြးထုတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဖိုးလက္ျဖဴ ေသဆံုးသြားခဲ့သည္။ ထို႔အတြက္ ေရြးထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ကတ္ျပားႏွစ္ ခ်ပ္သာ ပေဟဠိတစ္ပုဒ္အ ျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ထိုပေဟဠိအား ေျခာက္ႏွစ္ ၾကာသည္အထိ ယကၡ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့။ ရိုးစစ္ႏွင့္ ေတြ ႔ဆံုခါနီး အခ်ိန္ပိုင္းေရာက္မွသာ ယကၡ လက္ေလ်ာ့ လက္ေလ်ာ့ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကတ္ျပားခုႏွစ္ ခ်ပ္လံုးကို ဖိုးလက္ျဖဴ အုတ္ဂူနံရံမွာ ေရး ေပးသြားခဲ့သည္။ အေရး ႀကီး သည္ဆိုေသာ ကတ္ျပားႏွစ္ ခ်ပ္ကိုေတာ့ အုတ္ဂူေရွ႕ဘက္နံရံမွာ ေရး သြားခဲ့ပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ား ကို ယကၡ လက္တစ္ဖက္အား ရိုးစစ္ထိကိုင္မိလိုက္စဥ္အခ်ိန္၌ အားလံုး သိရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ လည္း ယကၡေရး သြားခဲ့ေသာ ဇယားကြက္မ်ား ရွိရာဆီ အျမန္ဆံုးေရာက္ေအာင္ သြားႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယကၡလက္အားထိကိုင္မိစဥ္ ေနာက္ထပ္သိလာသည့္အေၾကာင္းမ်ား ကေတာ့ သူ႔လြယ္အိတ္ အား ယကၡအခန္းတြင္ းရွိ ဘီရိုအေပၚဆံုးတြင္ ထားခဲ့သည္ဆိုတာႏွင့္ ရြာစည္းရိုးတစ္ေလွ်ာက္ မီးေတြ ေတာက္ေလာင္ခဲ့ရသည့္အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ယွဥ္ၿပိဳ င္စဥ္တြင္ သူ ရွံဳ း သြားခဲ့ပါက တစ္ရြာလံုးအား မီးေလာင္တိုက္သြင္းရန္ သူ႔တပည့္မ်ား အား ယကၡ မွာ ၾကားထားခဲ့သည္။ သို႔ အတြက္ေၾကာင့္ ယကၡ ေသဆံုးသြားခ်ိန္ သူ႔တပည့္ မ်ား က တစ္ရြာလံုးအား မီးရွိဳ ႕ သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျဖဴ လြလြပေလြေလးအား ထိကိုင္မိခ်ိန္တြင္ သိရွိခဲ့သည္ ကေတာ့ - ဦးသီလလက္တစ္ဖက္အား ဖိုးလက္ျဖဴ ျဖတ္ယူခဲ့ပါသည္။ ထိုလက္မွ လက္ဖ်ံရိုးကိုယူကာ ယခု ပုေလြေလးကို ထြင္းလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုပုေလြေလးကို အေၾကာင္းျပဳ တိုင္တည္၍ ခုႏွစ္ ရက္ တိတိ ဥပုဥ္ေစာင့္ကာ ကိုးေခ်ာင္းရြာအား က်ိန္စာတိုက္ဆိုျခင္းပါေပ။ ပုေလြမႈ တ္ေနစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ မ်က္ရည္ေတြ ၿဖိဳ င္ၿဖိဳ င္စီးေအာင္ ရိုးစစ္ ငိုေၾကြးခဲ့ရသည္မွာ ေတာ့ . . . ျဖဴ လြလြပုေလြေလးပိုင္ရွင္သည္ကား . . . ပုေလြေလးအ ျဖစ္ ပံုေျပာင္းေနရေသာ လက္ဖ်ံရိုးတစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ ပိုင္ရွင္သည္ကား . . . ။ * ေကြ႔ေကာက္ေခ်ာင္းငယ္ စီးေရလွ်ံမွ ကိုးေခ်ာင္းတည္ရာ ထိုထိုရြာ ပြင့္လန္းစည္ပင္ ဝလင္လိမ့္မည္ ။ * ( ၃၆ ) ''ခင္ဗ်ားဟာက တယ္ဟုတ္ပါလားဗ်၊ ေဗဒင္ေတာင္ ေဟာစားလို႔ရတယ္'' ''ေဗဒင္ေတာ့ ဘယ္ေဟာလို႔ရမလဲကြ။ ငါက အတိတ္ကိုပဲသိတဲ့ဥစၥာ'' အီလစ္က မ်က္လံုးေလးေမွးက်င္းကာ စဥ္းစားဟန္ျပဳ ၿပီး . . . ''အခု ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားလက္ကိုကိုင္လိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ့အတိတ္အေၾကာင္းေတြ အားလံုး ခင္ဗ်ားသိတယ္ေပါ့'' ရိုးစစ္ ေခါင္းကို အသာယမ္းလိုက္ပါသည္။ ''ညာဘက္လက္ကိုကိုင္ရင္ေတာ့ သိလိမ့္မယ္။ က်န္တဲ့ေနရာေတြ ကို လာထိရင္ေတာ့ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးမွာ ညာဘက္လက္တစ္ဖက္တည္း ဘုရားေပးထားတာေလ။ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြ အားလံုးက သာမန္ပဲ'' ''ေၾသာ္ . . . ဘုရားေပးလက္ေဆာင္က ညာဘက္လက္တစ္ဖက္တည္းေပါ့'' ''ဟုတ္တယ္၊ အဲ့ဒီညာဘက္လက္ကပဲ တျခားသူေတြ ရဲ႕ အတိတ္ကိုသိႏိုင္တာ'' အီလစ္ စဥ္းစားသလို ၿငိမ္သြားျပန္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာကိုေတြ းေနသလိုမ်ဳ ိး။ တစ္ေအာင့္ၾကာမွ အေျဖတစ္ခုရလိုက္ဟန္နဲ႔ . . . ''ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ့အေၾကာင္းကိုသိခ်င္လို႔ စေတြ ႔တုန္းက ခင္ဗ်ား လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္တာကိုး ဟုတ္တယ္မလား'' သူ အေျဖမေပးမိ၊ ျပံဳ း ရံုသာျပံဳ း ေနလိုက္သည္။ တကယ္မလြယ္တဲ့ေကာင္ေလးပါပဲ။ ''ခင္ဗ်ားေျပာသလိုဆို ဖိုးလက္ျဖဴ က ကၽြန္ေတာ္ သခ်ၤာေတာ္ ေနတာကိုသိလို႔ ရြာျပင္ ေမာင္း ထုတ္တာေပါ့ ဟုတ္လား'' ''ဟုတ္တယ္ . . . မင္းလည္း ဘုရားေပးလက္ေဆာင္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားသူပဲေလ'' ''ေၾသာ္ . . . '' ေရွ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီမွ ေခ်ာင္းေရစီးသံကို ၾကားေနရသည္။ အဆက္မျပတ္ ရြာသြန္းခဲ့ေသာ မိုးေရေတြ ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ သဲေခ်ာင္းေလးမွာ မစိုစေလာက္ေလး ေရတင္ေနပါၿပီ။ ထုိေရေတြ ကပင္ ျမင့္ရာမွနိမ့္ရာသို႔ စီးဆင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သူလက္ကမ္းလိုက္ေတာ့ အီလစ္က လက္တြင္ းကို တစ္စံုတစ္ရာ ထည့္ေပးပါသည္။ လြယ္အိတ္ေလး၊ အေမ့ရဲ႕ အသက္ဝိညာဥ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနေသာ လြယ္အိတ္ေလး။ ''ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုနားမလည္ေသးဘူး'' ''ဘာလဲ . . . '' ''ကိုးေခ်ာင္းရြာဆိုင္းဘုတ္က တုတ္ (၉) ေခ်ာင္းကိစၥ။ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာထပ္ၾကည့္ၿပီးသြားၿပီ။ (၉) ေခ်ာင္းက (၉) ေခ်ာင္းပဲ'' အီလစ္ေျပာမွပင္ သတိရလိုက္သည္။ ဟုတ္ေပသားပဲ၊ အီလစ္ကိုရွင္းျပဖို႔ က်န္ေနေသးတာပဲ။ ''ဒီမွာ ၾကည့္'' ေျပာေျပာဆိုဆို ေျမေပၚမွာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဆြဲျပလိုက္သည္။ အီလစ္ မရွင္းမလင္း ျဖစ္ေန ေသာ တုတ္ (၉) ေခ်ာင္းပုစာၦ။ ဓာတ္ပံု ''တုတ္ဘယ္ႏွေခ်ာင္းရွိလဲ ေရၾကည့္လိုက္'' * ( ၃၇ ) လြယ္အိတ္ေလးကိုကိုင္ကာ ေရစပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္။ ေခ်ာင္းေရတို႔မွာ ကိုးေခ်ာင္းရြာ ေခ်ာင္းရိုးအတိုင္း ေကြ႔ကာေကာက္ကာ စီးဆင္းေန၏ ။ ေခ်ာင္းငယ္ေလးစီးဆင္းသြားရာေအာက္ပိုင္းကို တေမွ်ာ္တေခၚေငးရင္း ရိုးစစ္ ရပ္ၾကည့္ေနမိပါသည္။ တစ္ခ်ိန္က ဦးသီလေမ်ာပါသြားရာ ေခ်ာင္းရိုးေလးပါ။ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မသိေပမဲ့ ဒီေခ်ာင္းရိုး ေလးရဲ႕ အဆံုးတစ္ေနရာမွာ ေတာ့ ရွိေနပါလိမ့္ဦးမည္ ။ ဒူးဆစ္ျမဳ ပ္သည္အထိ ေရထဲသို႔ ဆင္းသြားလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ လြယ္အိတ္ထဲမွ အေမ့ရဲ႕ အရိုးျပာအိုးေလးကိုထုတ္ကာ အဖံုးဖြင့္လိုက္သည္။ ရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းမႈ တို႔ တဆစ္ဆစ္ တိုးလာ၏ ။ ျပာအိုးကိုင္ထားေသာ လက္ေတြ ပင္ တုန္ရီလာသလား ထင္ရသည္။ အံကိုႀကိတ္ရင္း ျပာတစ္ဆုပ္ ႏိႈက္ယူလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနေသာ ေခ်ာင္းေရေပၚသို႔ . . . လက္တြင္ းမွျပာမႈ န္ေတြ ဖြဲခနဲ လြင့္သြားသည္။ လြင့္သြားေသာ ျပာမႈ န္ေတြ ႏွင့္ အတူ သူ၏ ႏႈတ္မွလည္း . . . ''ဒီေခ်ာင္းရိုးေလးရဲ႕ အဆံုးတစ္ေနရာမွာ ေတာ့ အေဖရွိေနမွာ ပါ။ အေမတို႔ႏွစ္ ေယာက္ အတူတူ ဆံုခြင့္ရပါေစလို႔ သား ဆုေတာင္းေပးပါတယ္'' * ( ၃၈ ) ဘယ္လိုပင္ ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လႊဲပညာသံုးၿပီး ရုပ္ဖ်က္ထားေပမဲ့ အခုေတာ့ အေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ရွာေတြ ႔ခဲ့ပါၿပီ။ ကိုးေခ်ာင္းရြာကို မိုးရြာေစခဲ့တဲ့ပုေလြေလးဟာ အေဖ့ရဲ႕ လက္ဖ်ံကို သြန္းလုပ္ထားတဲ့ ပုေလြ ေလး ျဖစ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိရွိခဲ့ပါၿပီ။ ဘာပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ေပါ့ အေဖရယ္ . . . အေဖနဲ႔ အေမ ဘယ္လိုကြဲကြာသြားမွန္း ကၽြန္ေတာ္ မသိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ သိေနတာတစ္ခု ကေတာ့ . . . အေဖ့ကို အေမ တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ အေဖနဲ႔အတူ ေနခ်င္ခဲ့တာပါ။ အေဖျပန္ေရာက္လာမယ့္ေန႔ကိုလည္း တေမာ့ေမာ့နဲ႔ ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာပါ။ ''အေမ့ရဲ႕ အရိုးျပာေတြ အေဖရွိရာအရပ္ဆီ ေမ်ာလြင့္ႏိုင္ပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းေပးပါ တယ္'' * တစ္ခါတုန္းက . . . ဤေလာကႀကီးထဲ၌ အေဖရယ္၊ အေမရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ အတူေနခဲ့ဖူးေလသည္။ * သိုးေဆာင္း ျမန္မာစံေတာ္ ခ်ိန္ ညဆယ့္တစ္နာရီ ႏွစ္ ဆယ့္ႏွစ္ မိနစ္ ရွိပါၿပီခင္ဗ်ာ။ ထိုကတ္ျပားခုႏွစ္ ခ်ပ္မွာ မ်က္လွည့္ပြဲမ်ား တြင္ အသံုးျပဳ ေလ့ရွိေသာ ကတ္ျပားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပရိသတ္စိတ္တြင္ းမ်ာ မွတ္ထားေသာ ဂဏန္းတစ္လံုးကို မ်က္လွည့္ဆရာက မွန္ေအာင္ေျပာျပ ႏိုင္သည့္ နည္းတစ္နည္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ျပဳ လုပ္ပံုမွာ . . . မိတ္ေတြ တို႔စိတ္ထဲမွာ 1 မွ 100 အတြင္ း ႀကိဳ က္ရာဂဏန္းတစ္လံုးကို မွတ္ထားပါ။ 1 ကို မွတ္လည္း ရပါသည္။ 100 ကို မွတ္လည္း ရပါသည္။ မွတ္ၿပီးၿပီဆိုလွ်င္ သင့္စိတ္ထဲမွာ မွတ္ထားေသာ ဂဏန္းအား မ်က္လွည့္ဆရာက မွန္ေအာင္ေျပာျပပါလိမ့္မည္ ။ ဒါေပမဲ့ သင္တစ္ခုေတာ့ ျပဳ လုပ္ေပးရပါမည္ ။ မ်က္လွည့္ဆရာက သင့္အား ကတ္ျပားခုႏွစ္ ခ်ပ္ ကို တစ္ခ်ပ္ခ်င္း ေထာင္ျပလိမ့္မည္ ။ မ်က္လွည့္ဆရာ ေထာင္ျပေသာ ကတ္တြင္ သင့္စိတ္ထဲမွာ မွတ္ထားေသာ ဂဏန္းပါသည္ဆိုပါက ေခါင္းညိတ္ျပပါ။ ဒါပဲ ျဖစ္သည္။ လွ်ိဳ ႕ ဝွက္ခ်က္ ပရိသတ္ေခါင္းညိတ္ျပေသာ ဇယားေတြ ၏ အေပၚဆံုးလိုင္း ဘယ္ဘက္အစြန္ဆံုးဂဏန္းကို ေပါင္းျခင္းျဖင့္ အေျဖရမည္ ျဖစ္ည္။ ကဒ္ျပားမွာ (၇) ခ်ပ္တိတိ ျဖစ္သည္။ အေပၚဆံုးလိုင္း ဘယ္ဘက္အစြန္ဆံုးတြင္ ရွိေသာ ကိန္းမ်ား မွာ 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64 တို႔ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ . . . သင့္စိတ္ထဲတြင္ (36) ကို မွတ္ထားသည္ဆိုပါစို႔။ (36) ပါေသာ ကတ္ျပားမွာ ကတ္ျပားနံပါတ္ (၃) ႏွင့္ (၆) တို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုကတ္ျပားတို႔၏ အေပၚဆံုးလိုင္း ဘယ္ဘက္အစြန္ဆံုးတြင္ ရွိေသာ ဂဏန္းမွာ (4) ႏွင့္ (32) ျဖစ္သည္။ ထိုႏွစ္ ခုကို ေပါင္းရံုပင္။ 4 + 32 = 36 ဖိုးလက္ျဖဴ မွာ ထိုနည္းကို အသံုးျပဳ သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဖိုးလက္ျဖဴ ေရြးေပးခဲ့ေသာ ကတ္ျပား ႏွစ္ ခ်ပ္မွာ (၂) ႏွင့္ (၄) တို႔ ျဖစ္သည္။ ၄င္းနည္းကို အီလစ္ကရွာေတြ ႔ခဲ့ၿပီး အေျဖထုတ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မွတ္ခ်က္။ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ 'ပစၥည္းေပ်ာက္ရွာပံုေတာ္ ' နည္းမွာ လည္း လက္ေတြ ႔ အသံုးျပဳ ၍ ရေသာ နည္းတစ္နည္း ျဖစ္ပါသည္။ အုတ္နံရံကိုေဖာက္၍ လမ္းေလွ်ာက္ျပနည္း၊ ပရိသတ္ မ်ား ကို ပၪၥလက္နည္းသံုး၍ အလိုလို ကေစနည္း။ လက္ထိပ္ျဖဳ တ္၊ အေခါင္းတြင္ းမွ ထြက္နည္းမ်ား ကို လည္း အလ်ဥ္းသင့္သလို ေဖာ္ျပေပးပါဦးမည္ ။ စာေရး သူ__ …………. သိုးေဆာင္း၏ “ပဥၥလက္႐ြာ” အခန္းဆက္ဝတၳဳ႐ွည္ကို အပိုင္းမ်ား ခြဲၿပီး ညစဥ္ ( ၇ ) နာရီခြဲအခ်ိန္တိုင္း တင္ဆက္ေပးခဲ့တာ ဒီေန႔မွာ ၿပီးဆံုးခဲ့ပါၿပီ။ မနက္ျဖန္ ( ၇ ) နာရီခြဲအခ်ိန္မွာေတာ့ စာေရးဆရာ ဦးဘုန္း ( ဓာတု ) ရဲ႕ ‘လူငယ္အေတြးရသစာစုမ်ား’ ျဖစ္တဲ့ “ေသာ့” လို႔ အမည္ေပးထားတဲ့ စာအုပ္ကို ဝန္ဇင္းစာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ အပိုင္မ်ားခြဲၿပီး အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးေတြအျဖစ္ ညစဥ္ တင္ဆက္ေပးသြားဦးမွာမိုု႔ ဝန္ဇင္းပရိသတ္ႀကီးလည္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္႐ႈ အားေပးၾကပါဦးလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။ ………… "ဒီပို႔စ္ေလးကို ႏွစ္သက္သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ Like နဲ႔ Share ေပးခဲ့ဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္" ဝန္ဇင္းပရိသတ္ႀကီးကို ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္ ...
