‘alive’ [ Horror Stories - 4 ]
‘alive’ ၿမိေနေအာင္ ေသြးထားတဲ့ ကင္ဒိုဓါး႐ွည္တစ္လက္၊ ပုဆိန္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေမာ္တာအားျပင္းျပင္း လႊစက္တစ္လံုး။ ဒါေတြအာလံုးကို သန္႔စင္ခန္းထဲက ေဘစင္ေပၚတင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ဝႀကီး ႐ွဳသြင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေ႐ွ႕ကမွန္ကို ခပ္စူးစူး တစ္ခ်က္ၾကည့္မိတယ္။ တဆတ္ဆတ္ ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး လည္မ်ိဳဝကေန ထြက္လာမတတ္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေမာေနတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ႏွာေပၚနဲ႔ လည္ပင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေပက်ံေနတဲ့ စီးထန္းထန္း ေသြးေစးေတြကိုလည္း သန္႔စင္ဖို႔ အားယူလိုက္တယ္။ သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီး တစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ေဘစင္ေပၚက ပစၥည္းေတြကို ေရေဆးဖို႔ လုပ္လိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲက လမ္းေလွ်ာက္သံသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရသလိုပဲ။ ပိုဆိုက္ဒြန္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေကာင္က ညညတစ္ေရးႏိုးၿပီ ဆိုရင္ အၿမီးတႏွံ႔ႏွံနဲ႔ လမ္းနည္းနည္းေလွ်ာက္ အျပင္းေၾကာ ဆန္႔တတ္ေသးတာ။ နားစြင့္လိုက္တာကို ရပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လုပ္ေနတယ္။ ပိုက္ေခါင္းက က်လာတဲ့ ေရေတြက ေဘစင္ထဲေရာက္ေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္ရဲရဲ ေသြးအိုင္တစ္ခု ျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လႊစက္နဲ႔ ဓါးေတြ ပုဆိန္ေတြလည္း သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္း ျဖစ္သြားၿပီဆိုပါေတာ့။ ဒါၿပီးရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း သန္႔စင္ရဦးမယ္။ ပ်ိဳ႕ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ေသြးညႇီနံ႔ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ ေရစိမ္ထားရလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မွန္ထဲကို ထပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ မွန္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ကေလးမ်က္ႏွာေလးကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကေလးဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၉ ႏွစ္႐ွိပါၿပီ။ ေကာင္မေလးေတြကိုလည္း မ်က္စပစ္တတ္ေနၿပီဆိုပါေတာ့။ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ကေလးေလးလို႔ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စပစ္တာကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး လက္ခလယ္ေထာင္ျပသြားတဲ့ ေဘးအိမ္က မိန္းကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္မရဘူး။ ကိုယ့္ထက္ အသက္ သံုးေလးႏွစ္ပဲ ႀကီးတာပါ။ ဒီအသက္ေလာက္နဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခပ္ေခ်ေခ် မလုပ္သင့္ဘူး မဟုတ္လား။ ထားပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ ပစၥည္းေတြကို ေဘစင္ေအာက္က တံခါးႏွစ္ဖက္ဖြင့္ ဘီဒိုထဲ ထည့္သိမ္းထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္သာအခန္းတံခါးကို ဖြင့္ဖို႔အလုပ္မွာ လက္လွမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ တံခါးက အလိုလိုပြင့္လာတယ္။ ဟုိဘက္ျခမ္းက ဖြင့္လိုက္တာကိုး။ ဘုရားေရ … မ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ သူမကို ျမင္လိုက္တယ္။ လည္ပင္းတစ္ဝက္ေလာက္က ျပတ္လုလု ျဖစ္ခ်င္ေနၿပီ၊ ေသြးေတြကလည္း မတရားပန္းထြက္လို႔။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္နဲ႔ မဆံ့မၿပဲသယ္ထားရတဲ့ အူေတြကို သိပ္ႏုိင္ပံုမရဘူး။ ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းက က်ိဳးၿပီး တ႐ြတ္တိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ မၾကာခင္ ဒူးဆစ္ကေန ျပဳတ္ထြက္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။ နား႐ြက္ႏွစ္ဖက္လံုး မ႐ွိေတာ့တဲ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ခလယ္ေထာင္ျပခဲ့ဖူးတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလး ေပ်ာက္ၿပီး ေသြးေတြထြက္လို႔၊ လက္ေလးေခ်ာင္းအလယ္မွာ ငုတ္တိုေလးျဖစ္ေနတယ္။ ရယ္ေတာ့ရယ္ရသား။ ဘုရားေရ … သူမ … မေသေသးပါ့လား ….. ။ မိုးလတ္ Notes; Adaptation from Short Two-Sentence Horror Stories
